- gratulor
- grātŭlor, āri, ātus sum [gratus]
[st1]1 [-] remercier [arch.].
- gratulari diis, Cato, d. Cic. Fam. 15, 5, 2 : remercier les dieux.
- eamus Jovi gratulatum : allons remercier Jupiter.
- cf. Enn. Tr. 242 ; Scip. a. Gell. 4, 18, 3 ; Afran. d. Non. 116, 33; Ter. Haut. 879.
- gratulari + prop. inf. : remercier de ce que... --- Ter. Haut. 879.
[st1]2 [-] féliciter, complimenter, faire compliment de, congratuler.
- alicui de aliqua re gratulari, Cic. Fam. 1, 7, 7 ; 3, 12, 1, etc. :
- pro aliqua re gratulari, Cic. Fam. 15, 14, 3 :
- gratulari aliqua re, Cael. Fam. 8, 13, 1; cf. Cic. Att. 5, 20, 1 :
- gratulari in aliqua re, Cic. Planc. 91; Fam. 6, 11, 1 : féliciter qqn de qqch.
- ad me venerunt gratulatum, Cic. Pis. 51 : ils vinrent m'apporter leurs félicitations.
- gratulari virtuti tuae, Cic. CM. Fam. 4, 8, 1 : féliciter ta vaillance [ou] te féliciter de ta vaillance. --- cf. Cic. Fam. 9, 14, 7.
- gratulari quod : féliciter de ce que... --- Cic. Sest. 20 ; Fam. 2, 5, 1; 4, 14, 1, etc.
- mihi gratulabantur quod habiturus essem fortem consulem : ils me félicitaient de ce que je serais un consul courageux.
- gratulari cum... Plaut. Rud. 1179 ; Cic. Fam, 9, 14, 3 : complimenter alors que, au moment où, du moment que, en ce moment où,
- avec acc. de l'objet de la félicitation gratulari alicui aliquam rem, Cic. Att. 5, 20, 1 : féliciter qqn de qqch. --- cf. Curt. 4, 8, 12 ; Suet. Claud. 6.
- gratulari + prop. inf. --- Cic. Phil. 2, 28 ; Just. 13, 5, 15 ; V.-Max. 3, 1, 2.
- tota mihi mente tibique gratulor, ingenium non latuisse tuum, Ov. Tr. 1, 9, 54 : de tout mon coeur je te félicite et je me félicite que ton talent ne soit pas resté caché.
* * *grātŭlor, āri, ātus sum [gratus] [st1]1 [-] remercier [arch.]. - gratulari diis, Cato, d. Cic. Fam. 15, 5, 2 : remercier les dieux. - eamus Jovi gratulatum : allons remercier Jupiter. - cf. Enn. Tr. 242 ; Scip. a. Gell. 4, 18, 3 ; Afran. d. Non. 116, 33; Ter. Haut. 879. - gratulari + prop. inf. : remercier de ce que... --- Ter. Haut. 879. [st1]2 [-] féliciter, complimenter, faire compliment de, congratuler. - alicui de aliqua re gratulari, Cic. Fam. 1, 7, 7 ; 3, 12, 1, etc. : - pro aliqua re gratulari, Cic. Fam. 15, 14, 3 : - gratulari aliqua re, Cael. Fam. 8, 13, 1; cf. Cic. Att. 5, 20, 1 : - gratulari in aliqua re, Cic. Planc. 91; Fam. 6, 11, 1 : féliciter qqn de qqch. - ad me venerunt gratulatum, Cic. Pis. 51 : ils vinrent m'apporter leurs félicitations. - gratulari virtuti tuae, Cic. CM. Fam. 4, 8, 1 : féliciter ta vaillance [ou] te féliciter de ta vaillance. --- cf. Cic. Fam. 9, 14, 7. - gratulari quod : féliciter de ce que... --- Cic. Sest. 20 ; Fam. 2, 5, 1; 4, 14, 1, etc. - mihi gratulabantur quod habiturus essem fortem consulem : ils me félicitaient de ce que je serais un consul courageux. - gratulari cum... Plaut. Rud. 1179 ; Cic. Fam, 9, 14, 3 : complimenter alors que, au moment où, du moment que, en ce moment où, - avec acc. de l'objet de la félicitation gratulari alicui aliquam rem, Cic. Att. 5, 20, 1 : féliciter qqn de qqch. --- cf. Curt. 4, 8, 12 ; Suet. Claud. 6. - gratulari + prop. inf. --- Cic. Phil. 2, 28 ; Just. 13, 5, 15 ; V.-Max. 3, 1, 2. - tota mihi mente tibique gratulor, ingenium non latuisse tuum, Ov. Tr. 1, 9, 54 : de tout mon coeur je te félicite et je me félicite que ton talent ne soit pas resté caché.* * *Gratulor, pen. cor. gratularis, gratulari. Dire et monstrer qu'on s'esjouit du bien et prosperité advenue à aucun, ou à nousmesmes.\Gratulor tibi hanc rem. Plaut. Je suis joyeux que tu as eu ceci.\Gratulari. Liu. Rendre graces, Remercier.
Dictionarium latinogallicum. 1552.